A A A

Pojęcia i definicje

Odpowiedzialność nieletnich sprawców czynów karalnych

Według ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich wobec nieletnich sąd rodzinny może: (art. 6 UPN) - udzielić upomnienia; - zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, do przeproszenia pokrzywdzonego, do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, do powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzenia się w stan odurzenia; - ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna; - ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania – udzielających poręczenia za nieletniego; - Zastosować nadzór kuratora; - skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją; - orzec zakaz prowadzenia pojazdów; - orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku popełnieniem czynu karalnego; - orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w odpowiedniej placówce opiekuńczo-wychowawczej albo ośrodku szkolno-wychowawczym; - orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym; - zastosować inne środki zastrzeżone w niniejszej ustawie do właściwości sądu rodzinnego, jak również zastosować środki przewidziane w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

Odstapienie od wymierzenia kary

Polega na rezygnacji z wymierzenia kary i poprzestaniu na orzeczeniu środka karnego albo na odstapieniu od wymierzenia jakiegokolwiek środka karnego. Odstąpienie od wymierzenia kary może nastąpić wtedy, gdy przestępstwo miało niską szkodliwość społeczną.

Oskarżyciel subsydiarny

Wniesienie aktu oskarżenia w sprawie ściganej z oskarżenia publicznego przez inny podmiot niż oskarżyciel publiczny oznacza, że podmiot uprawniony występuje wówczas w charakterze oskarżyciela subsydiarnego. Jest to możliwe dopiero po wykonaniu następujących czynności: 1.Prokurator odmawia wszczęcia postępowania przygotowawczego lub umarza wszczęte postępowanie, 2.Postanowienie to zostało zaskarżone zażaleniem do sądu (art.306 §1 w zw. z art.465 §2), 3.Sąd uchyla postanowienie prokuratora, wskazując powody uchylenia, ewentualnie także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić, 4.Prokurator prowadzący postępowanie ponownie nie znajduje podstaw do wszczęcia postępowania lub ponownie umarza wszczęte postępowanie, Po tych krokach uprawniony może wnieść akt oskarżenia w sprawie ściganej z oskarżenia publicznego, który musi być sporządzony i podpisany przez adwokata (przymus adwokacki).

Oszustwo

Wprowadzenie w błąd albo wyzyskanie błędu pokrzywdzonego lub jego niezdolności do należytego rozumienia znaczenia przedsiębranej czynności i doprowadzenie go w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem. Podmiotową przesłanką oszustwa jest działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oszustwo jest przestępstwem materialnym.

Oszustwo gospodarcze

Polega na przedkładaniu fałszywych lub stwierdzających nieprawdę dokumentów albo na nierzetelnych pisemnych oświadczeniach, mających na celu uzyskanie kredytu dla sienie lub kogoś innego, pożyczkib bankowej, dotacji, subwencji, zamówienia publicznego.

Oszustwo ubezpieczeniowe

Polega na celowym spowodowaniu zdarzenia będącego podstawą do wypłaty odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczeniowej.

Ta strona wykorzystuje ciasteczka (cookie) Więcej