Najwyższa w hierarchii wojskowego pionu prokuratury polska jednostka organizacyjna, którą kieruje Naczelny Prokurator Wojskowy.
Organ państwowy sprawujący kontrolę funcjonowania i bezczynności lokalnej i regionalnej administracji publicznej pod względem zgodności z konstytucją RP, prawem unijnym i ustawami. Kontroli tej podlegaja organy samorządu terytorialnego, zawodowego, terenowe organy administracji rządowej oraz inne podmioty w zakresie wykonywania funkcji administracji publicznej.
Represyjno-odszkodowawczy środek karny będący reakcją na popełnienie czynu zabronionego. Według prawa polskiego sąd może zasądzić nawiązkę w wysokości do 100 000 złotych (art. 48 k.k.) w wypadku: skazania za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu albo za inne przestępstwo umyślne, którego skutkiem jest śmierć człowieka, ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia - na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. - skazania za przestępstwo przeciwko środowisku - na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. - skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 albo 355, jeżeli sprawca był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia - na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. - skazania za przestępstwo pomówienia - na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. - gdyby orzeczenie przepadku przedmiotów stanowiących mienie ruchome, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego czynu - na rzecz Skarbu Państwa zamiast przepadku. Jeżeli przestępstwa dopuściło się kilka osób, nawiązkę orzeka się od każdej z nich w pełnej wysokości. Nawiązka podlega wykonaniu przez komornika w trybie egzekucji sądowej, chyba że orzeczono ją na rzecz Skarbu Państwa. Wówczas wykonuje ją urząd skarbowy na podstawie przepisów o egzekucji administracyjnej.
Osoba, która: - ukończyła lat 13, ale nie ukończyła lat 17 w postępowaniu dotyczącym czynu karalnego(art. 1 §1 pkt 2 u.p.n.), - nie ukończyła lat 21 w postępowaniu dotyczącym wykonywania wcześniej orzeczonych środków wychowawczych lub poprawczych (art. 1 §1 pkt 3 u.p.n.). - nie ukończyła lat 18 w postępowaniu dotyczącym zapobiegania i zwalczania demoralizacji (art. 1 §1 pkt 1 u.p.n.), - nie ukończyła 18 lat i nie zawarła związku małżeńskiego przed osiągnięciem tego wieku. Nieletni odpowiada karnie tylko w szczególnych przypadkach, określonych w art. 10 § 2 KK oraz w art. 13 i art. 94 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z 1982 r.
Jest to stan psychiczny, który wyłącza ponoszenie odpowiedzialności karnej przez sprawcę czynu zabronionego z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych.
Pojęcia i definicje /
